باستانشناسان معتقند، فرو کردن ميخ در دهان اين زن در آداب و سنن مردمان اين منطقه به آن معني بود که او پس از مرگ هيچگاه توانايي خروج از قبر را نداشته باشد.
دو سال پيش نيز جمجمه يک زن همراه با تکه سنگي در دهان، در نزديکي شهر ونيز ايتاليا کشف شده بود که به اعتقاد کارشناسان روشي سنتي براي مقابله با برخاستن خونآشامها پس از مرگ بوده است.
«آلفونسو فورگيون» از دانشگاه «لاکيلا» که سرپرستي اين تحقيق را برعهده دارد معتقد است:اين زنان به دليل انجام فعاليتهايي سحرآميز کشته ميشدند.
به گفته او: آنچه از اين اکتشاف مشخص است، آن است که اين زن بدون کفن و تابوت در زميني بي آب و علف دفن شده و ميخهايي نيز در اطراف او فرو رفته تا با دوختن لباس او به زمين مانع از برخاستن پس از مرگ شود.
/109
انتهای پیام/